بدون عنوان
✍️ ارسال مطلب و عکس در وبلاگ دخترم دنیا محلّ گذره... معلومه که منم یه روز میمیرم کوچولوی من. بابای منم یه روز میمیره. همونطور که بابای بابام مُرد و فقط یه عکس ازش مونده. اما زندگی سختجونتر از اونه که فریباییش رو کنار بذاره و مرگ رو آدم حساب کنه. زندگی خیلی خیلی فریبا است. واسه همینه که آدما با اینکه میدونن میمیرن، اما باز بچه میارن و دیگرانی رو به زندگی دعوت میکنن. آدم وقتی جوون و خامه فکر میکنه آخه چرا منو آوردن به این زندگی. با اجازهی کی؟ با اندک شکست و خراشی، از آدم و عالَم نومید میشه و زودی میخواد رگِ دستشو بزنه و خلاص. اما وقتی تبوتابهای اوایل زندگی خوابید، میفهمه که نه، همیشه چیزی هست که زندگی رو زیستنی و اد...
نویسنده :
بابا
9:31